Interview met Mariëlle Bouw-Koller, de drijvende kracht achter Tintelend Trouwen.
Ik ben Mariëlle al meerdere keren tegen gekomen BABS tijdens een van de huwelijken die ik heb gefotografeerd. De laatste eer was op 2000meter hoogte in Zwitserland tijdens het huwelijk van Arnold en Annemieke. Tijd voor een klein interview om Tintelend Trouwen wat beter te leren kennen.
Stel je even voor, wie ben je, ben je getrouwd heb je kinderen?
De drijvende kracht achter Tintelend Trouwen ben ik, Mariëlle Bouw-Koller. Enthousiast, spontaan, liefde voor liefde én het leven. In het dagelijks leven ben ik niet alleen het bruisende brein achter Tintelend Trouwen, maar ben ik ook al jaren happily married met Ruud. Samen hebben we de meest mooie en lieve dochters die je kunt bedenken: Lotte en Sofie.
Waar kan je jou ’s nachts voor wakker maken?
Een warme oprechte knuffel.
Home-made lasagne.
Vakantie.
Om te vertellen dat ik kan blijven liggen 🙂
Waarom heb je de naam Tintelend Trouwen gekozen?
Onze dochters vonden het eigenlijk helemaal niet leuk dat we al getrouwd waren toen zij er nog niet waren. We besloten om tijdens ons 12,5 jarig jubileum (je leest het goed: 12,5 jaar getrouwd! Ruud en ik kregen verkering toen we 14 en 16 waren en zijn ‘jong’ getrouwd) onze geloften opnieuw uit te spreken maar nu samen met Lotte & Sofie. We hebben de dag ‘over’ gedaan; inclusief trouwauto, trouwjurk (ik paste hem nog), vows & feest.
Op onze uitnodiging stond een prachtige foto van ons 4-en met de tekst: “Waar de liefde tintelt, bruist het bestaan!”. Een tekst die ons op het lijf is geschreven.
Tijdens de voorbereiding voor onze eigen Renewal of Vows, ons feest en alles eromheen, verscheen er een advertentie voor trouwambtenaar in onze gemeente… . Aangezien mijn levensmotto is ‘Doe vooral die dingen in het leven die je leuk vindt!’, heb ik direct gesolliciteerd. Toen ik niet veel later de wens ontwikkelde om ook zelfstandig BABS te worden was de naam zo bedacht: Tintelend Trouwen!
Hoe noem je jezelf BABS of zelfstandig trouwambtenaar of ceremoniespreker en waarom ben je dat geworden?
BABS, trouwambtenaar, zelfstandig trouwambtenaar, ceremoniespreker… ik ben het allemaal. Maar BABS klinkt hip, jong, fris, enthousiast en anno nu; precies waar Tintelend Trouwen voor staat.
Ik geloof in de kracht van het huwelijk: samen trouwen, ‘ja’ zeggen tegen de ander. Als BABS is het als een eer om een onderdeel te mogen zijn van één van de belangrijkste momenten in iemands leven. Het is een eer om liefde te mogen verwoorden en die liefde te laten tintelen.
Wat is de kracht van Tintelend Trouwen?
Van een beginnende zelfstandig trouwambtenaar heeft Tintelend Trouwen zich ontwikkeld tot een bedrijf wat steeds meer bekendheid vergaart. Een bedrijf wat in 2014 zelfs werd genomineerd door de Dutch Wedding Awards in de categorie Trouwambtenaar!
Tintelend Trouwen is in ontwikkeling, het wordt groot door klein te blijven, en het gezicht erachter blijft één en dezelfde persoon. Die persoon ben ik en blijf ik, met al mijn passie, liefde, enthousiasme en vertrouwen. Dát is de kracht achter Tintelend Trouwen. Dat spreekt bruidsparen aan!
Wat is tot nu toe je mooiste herinnering als ambtenaar van Tintelend Trouwen?
Phoe… dat is een moeilijke vraag. Elk verhaal is anders, elk bruidspaar is anders.. maar het draait altijd om de liefde. Dus per definitie vind ik werkelijk elk verhaal mooi. Ik heb écht een passie voor liefde en voor mensen, dus ik klim graag in een verhaal, beleef en voel het…
Als ik dan twee uitschieters ‘moet’ benoemen dan is dat op 2100 meter hoogte in een wit Zwitsers kapelletje omringt door bergkoeien en de zon het ja-woord vragen. Heel bijzonder voelde het dat een bruidspaar zoveel vertrouwen heeft om hun BABS in te laten vliegen voor de ceremonie.
Én het verhaal van twee mensen (60+) die het vertrouwen in de liefde waren verloren, beiden getekend door verlies en verdriet. Zij kwamen elkaar tegen op een onverwachts moment en vanaf dat moment stond hun leven op z’n kop! Durfden ze toe te geven aan hun gevoel..? Gelukkig wel en ik mocht hun bijzondere verhaal verwoorden tijdens de ceremonie; prachtig!
Waarom moeten bruidsparen voor jou kiezen als zelfstandig trouwambtenaar en niet gewoon iemand van het gemeentehuis?
Het bruidspaar dat voor mij als zelfstandig trouwambtenaar kiest, kiest ervoor om tijd met elkaar door te brengen en zo tot een persoonlijke huwelijksceremonie te komen. Een ceremonie waarin hun verhaal en liefde centraal staat. Tijd met elkaar doorbrengen betekent informatie verzamelen, informatie is inspiratie én details. Zo werken we samen toe naar een toespraak die bol staat van persoonlijke details, waarin interactie belangrijk is, met woorden die raken, en humor.
De huwelijksvoltrekking wordt hierdoor uniek, bijzonder en stijlvol! Een moment om nooit te vergeten. Tenslotte is de ceremonie het hart van de dag waarop alles gebaseerd is, dat mag een feest zijn: een traan die over je wang rolt van de woorden die je raken om vervolgens alweer een glimlach op je je gezicht te hebben over het volgende wat gezegd wordt. Een moment om te genieten, een moment dat voorbij vliegt. Een moment, waarvan het bruidspaar later misschien niet meer weer wat ik allemaal heb gezegd, maar dat wat ik ze heb laten voelen voor altijd in hun hart zit! Dat is mijn missie.
Heb je na de bruiloft nog contact met je bruidsparen?In de voorbereiding op hun huwelijk is het contact vaak zo intensief en mag ik zo dichtbij komen dat het na hun huwelijk bijna logisch is om contact te houden. Sowieso kijken we samen naderhand terug op hun mooie dag, bekijken we de foto’s en dromen weer even terug.
Maar ook daarna blijft het contact vaak in stand. Via social media, een appje of een geboortekaartje ;;).
Ben je nerveus voor een huwelijk en heb je wel eens een blunder gemaakt?
Met het schaamrood op mijn kaken vertel ik dit…
Tijdens een huwelijk vertel ik eigenlijk altijd wie de fotograaf is. Het is iemand die de hele dag bij het gezelschap is dus een bijzondere rol vervult voor het bruidspaar. Tijdens dit betreffende huwelijk zaten er veel potentiële huwelijkskandidaten in de trouwzaal. Hier maakte ik een opmerking over tegen de fotograaf (let op, dus tijdens de ceremonie terwijl er zo’n 60 gasten waren). Maar de fotograaf dacht dat ík me als kandidaat bij hem probeerde te profileren waarop hij zei: “Joh, ik ben al getrouwd hoor!”.
Nou, ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat ik met vuurrode wangen en klotsende oksels snel verder ging…
Er zijn heel veel mooie trouwlocaties in Nederland en het buitenland, is er een locatie die jij erg mooi vindt?
Een locatie vind ik pas echt mooi als het past bij een bruidspaar. Klinkt misschien alsof ik geen antwoord wil geven op de vraag maar zo voelt het echt voor mij.
Natuurlijk kan ik mij verliezen in de pracht van een buitenlands huwelijk met de zon op je gezicht en een zeebries door je haar, de allure van een kasteel of kroelend met mijn tenen in het zand bij een strandceremonie.
Maar als een schaapsherder trouwt in ‘zijn’ schaapskooi, een bruidspaar trouwt onder de grote rode beukeboom die haar vader voor haar plantte toe ze werd geboren of thuis tijdens een verrassingshuwelijk, dan vind ik dat net zo mooi!
Van de week was misschien wel een mooi voorbeeld; overdag was ik met twee bruidsparen op locatie bezoek in een prachtig, sjiek kasteel. Hakjes aan, jurkje aan.. je kent het wel. ’s Avonds trok ik een spijkerbroek, rubberlaarzen en een dikke jas aan… weer een locatiebezoek. Dit bruidspaar trouwt op de boerderij, onder de bloesembomen. En natuurlijk kreeg ik een rondleiding over het erf.. inclusief varkensstal!
Geloof me, ik hou ervan. Dat is nu juist het mooie van het feit dat je met een zelfstandig BABS overal kan trouwen!
Wij als fotograaf vinden het behoorlijk gênant/irritant als een ambtenaar tegen ons zegt tijdens bv het ringen wisselen “lach even naar de fotograaf” of dat een bode tijdens het tekenen van de akte vlak achter het bruidspaar blijft staan. Wat vindt jij als ambtenaar van een fotograaf tijdens de ceremonie?
Fotografen zijn (als het goed is) zo onopvallend aanwezig dat ik vaak niet eens merk waar ze zijn. Ik ga op in het verhaal, heb oog voor het bruidspaar en hun gasten en dus niet voor de fotograaf.
Wanneer ik dat wel heb, betekent het dat de fotograaf tussen mij en het bruidspaar in gaat staan waardoor ik op dat moment geen contact heb met het bruidspaar.
Gelukkig is ad rem zijn en improviseren iets dat past bij mij als BABS, dus het komt ook dan weer goed!
Wat zijn je plannen voor de komende jaren?
Genieten! Samen met man & kids, familie & vrienden.
Groeien! Zowel privé en als BABS.
Leven! Koesteren van de kleine dingen in het leven!
Vertellen! Heel graag verwoord ik liefde in een verhaal dat op het lijf is geschreven.
Verzamelen! Geen spullen maar momenten!
Tijdens de ceremonie hoor ik vaak van die mooie gedichten, heb jij een mooie afsluitend gedicht voor bij dit interview?
Bij elk bruidspaar begint hun verhaal op een blanco vel papier. Elk verhaal is uniek, en elk bruidspaar krijgt zijn eigen op maat gemaakte toespraak. Toch zijn er in elk huwelijk dat ik mag voltrekken een aantal zinnen die terug komen. Waarom? Omdat ze horen bij de essentie van trouwen en een vrije vertaling zijn van de artikelen uit het burgerlijk wetboek m.b.t. trouwen:
Ik wil bij je zijn, en me geven zoals ik ben
Ik wil voor je zorgen en
samen met jou een thuis bouwen van liefde en geborgenheid.
Ik beloof je trouw te blijven en goede dagen
en in dagen van leed,
In armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid.
Ik wil je liefhebben en je waarderen al de dagen van mijn leven.
Samen met jou wil ik nog meer mooie dromen waarmaken, met jou omdat ik van je hou zoals je bent.
